telepraca, czyli samotny biały żagiel

Dziecko moje od pół roku uczęszcza do przedszkola. Niby wiadomo po co jest przedszkole - zostawia się tam dzieci. Mam wrażenie, że od moich czasów funkcja przedszkola uległa zasadniczej zmianie. Dzieci jest tam stosunkowo niewiele. Przychodzą w poniedziałek, wymieniają się wirusami i wracają do domu, żeby zarazić tego z rodziców, ktory sam w przedszkolu nie był. Potem kurują się do następnego poniedziałku.

Niepostrzeżenie przedszkola zamiast nam zaczęły służyć wirusom. Z punktu widzenia wirusów ludzkie dzieci stanowią ich pożywkę. Pojedynczy wirus nie jest zdolny do takiej konstatacji, ale całe przedszkole wirusów? Czy nie mogło rozwinąć jakiejś kolektywnej formy świadomości, może i inteligencji? Początkowo ograniczonej, ale wraz ze wzrostem liczby nosicieli-ludzi - coraz bardziej złożonej, a od pewnego momentu zdolnej samej zadbać o swój interes. Swój - i nasz.

Do wywołania pierwszej wojny światowej wystarczył jeden serbski zamachowiec z popsutym rewolwerem. Podstawowym narzędziem walki była wtedy ręczny karabin, a i tak w pięć lat później nie można się było doliczyć paru milionów młodych ludzi. Druga wojna wybuchła dzięki staraniom nieudanego malarza. Technika poszła do przodu to i do liczby ofiar trzeba było dopisać zero.
Ludzkość może zmniejszyła swój stan osobowy, ale nie inwencję w wymyślaniu środków zagłady. Do gazów bojowych i broni biologicznej dołączyły wkrótce bomby: atomowa, wodorowa i neutronowa. Dzięki przemysłowemu tuczowi młodzieży coraz bardziej chemiczną paszą liczba świrów na metr kwadratowy znacząco wzrosła - niemal tak jak śmiercionośny potencjał światowych arsenałów.
Mimo to przez ostatnie paredziesiąt lat nie było żadnej poważnej jatki. Wokół słońca wciąż krąży nasza niebieska planeta, a nie miejsce bo dużej eksplozji.
Nie dziwi was to? Bo mnie bardzo.

Jakim cudem całkiem niedawno do rozpętania wojny wystarczył jeden partacki zamach, a dziś nie wystarcza kilka fruwających po całym świecie atomowych walizeczek? Czy uwierzycie, że chory na alzheimera Reagan, albo skacowany Jelcyn nigdy nie nacisnęli tego czerwonego guzika?
Oczywiście nacisnęli. Pod koniec drugiej kadencji Reagan przynajmniej raz w tygodniu uroczyście "wysadzał" imperium zła. Chruszczow nie był lepszy - waląc butem w mównicę w ONZ tak naprawdę próbował uruchomić schowany w obcasie atomowy guzik.
Nigdy nie zadziałały: inteligentne wirusy - cuprumcydy poprzegryzały im kabelki. Żołnierze z obsługi wyrzutni z miejsca dostawali takiej grypy, że nie byli w stanie pociągnąć za wajchę. Benzyna w bakach bombowców strategicznych ścinała się w galaretę.
I tak dalej.

Wirusy zadbały o swoich żywicieli.
Pomyślcie o tym, nim wyrzucicie kasę na szczepionkę przeciw grypie.